تو زلالیه یه رودی پس چرا در التهابی

ای قشنگیه بهانه واسه گفتن ترانه

                                                 تو خود حضور عشقی یه کلام عاشقانه

من هنوزم که هنوزه پرم از شعر حضورت

                                                تو بیا تا من بخونم از نجابت و غرورت

یه ستاره ای یه ماهی توی تاریکی شبها

                                                تو تموم آرزومی می دونی من بی تو تنهام

خوب من ای ارزویم بی تو دلخوشی ندارم

                                                 من که با حرم نفسهات شوق بارون بهارم

ای قشنگ قصه هایم ای که مهتابی ترینی

                                                 اوج گفتن یه شعری می دونم که نازنینی

نگو ار من دیگه سیری حرف گفتنی نداری

                                              منو با این همه احساس دست گریه می سپاری

ای حضور تو همیشه یه بهانه واسه موندن

                                              واسه مقدم حضورت لحظه لحظه جون سپردن